Δύο εφευρέτες μετέτρεψαν ένα αποτυχημένο πείραμα σε ένα εξαιρετικά δημοφιλές προϊόν που έφερε επανάσταση στη ναυτιλιακή βιομηχανία.
Ενώ ο νεαρός Χάουαρντ Φίλντινγκ κρατούσε προσεκτικά στα χέρια του την ασυνήθιστη εφεύρεση του πατέρα του, δεν είχε ιδέα ότι το επόμενο βήμα του θα τον έκανε πρωτοπόρο. Στο χέρι του κρατούσε ένα πλαστικό φύλλο καλυμμένο με φυσαλίδες γεμάτες αέρα. Περνώντας τα δάχτυλά του πάνω από την αστεία ταινία, δεν μπόρεσε να αντισταθεί στον πειρασμό: άρχισε να σκάει φυσαλίδες - όπως ακριβώς κάνει όλος ο υπόλοιπος κόσμος από τότε.
Έτσι, ο Φίλντινγκ, ο οποίος ήταν περίπου 5 ετών τότε, έγινε ο πρώτος άνθρωπος που άνοιξε το αεροπλάστ για πλάκα. Αυτή η εφεύρεση έφερε επανάσταση στον κλάδο της ναυτιλίας, εγκαινίασε την εποχή του ηλεκτρονικού εμπορίου και προστάτευσε τα δισεκατομμύρια αγαθά που αποστέλλονταν σε όλο τον κόσμο κάθε χρόνο.
«Θυμάμαι να κοιτάζω αυτά τα πράγματα και το ένστικτό μου ήταν να τα στύψω», είπε ο Φίλντινγκ. «Είπα ότι ήμουν ο πρώτος που άνοιξε το περιτύλιγμα με φυσαλίδες, αλλά είμαι σίγουρος ότι αυτό δεν είναι αλήθεια. Οι ενήλικες στην εταιρεία του πατέρα μου πιθανότατα το έκαναν αυτό για να διασφαλίσουν την ποιότητα. Αλλά εγώ ήμουν πιθανώς το πρώτο παιδί».
Πρόσθεσε γελώντας: «Ήταν πολύ διασκεδαστικό να τα σκάω. Τότε οι φυσαλίδες ήταν μεγαλύτερες, οπότε έκαναν πολύ θόρυβο».
Ο πατέρας του Fielding, Alfred, εφηύρε το αφρώδες περιτύλιγμα με τον επιχειρηματικό του συνεργάτη, τον Ελβετό χημικό Marc Chavannes. Το 1957, προσπάθησαν να δημιουργήσουν μια ταπετσαρία με υφή που θα άρεσε στη νέα «Γενιά Beat». Πέρασαν δύο κομμάτια πλαστικής κουρτίνας ντους μέσα από ένα θερμοκολλητικό και αρχικά απογοητεύτηκαν με το αποτέλεσμα: μια μεμβράνη με φυσαλίδες στο εσωτερικό.
Ωστόσο, οι εφευρέτες δεν αρνήθηκαν εντελώς την αποτυχία τους. Έλαβαν την πρώτη από τις πολλές ευρεσιτεχνίες για διαδικασίες και εξοπλισμό για ανάγλυφη εκτύπωση και πλαστικοποίηση υλικών και στη συνέχεια άρχισαν να σκέφτονται τις χρήσεις τους: περισσότερες από 400 στην πραγματικότητα. Μία από αυτές - η μόνωση θερμοκηπίου - αφαιρέθηκε από το σχεδιαστήριο, αλλά τελικά ήταν εξίσου επιτυχημένη με την ανάγλυφη ταπετσαρία. Το προϊόν δοκιμάστηκε σε θερμοκήπιο και βρέθηκε αναποτελεσματικό.
Για να συνεχίσουν την ανάπτυξη του ασυνήθιστου προϊόντος τους, η μάρκα Bubble Wrap, Fielding και Chavannes ίδρυσαν την Sealed Air Corp. το 1960. Μόλις την επόμενη χρονιά αποφάσισαν να το χρησιμοποιήσουν ως υλικό συσκευασίας και σημείωσαν επιτυχία. Η IBM είχε πρόσφατα παρουσιάσει το 1401 (που θεωρείται Model T στη βιομηχανία υπολογιστών) και χρειαζόταν έναν τρόπο προστασίας του εύθραυστου εξοπλισμού κατά τη μεταφορά. Όπως λένε, τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
«Αυτή είναι η απάντηση της IBM σε ένα πρόβλημα», δήλωσε ο Τσαντ Στίβενς, αντιπρόεδρος καινοτομίας και μηχανικής της ομάδας υπηρεσιών προϊόντων της Sealed Air. «Θα μπορούσαν να στείλουν τους υπολογιστές πίσω σώους και αβλαβείς. Αυτό άνοιξε την πόρτα για πολλές περισσότερες επιχειρήσεις να αρχίσουν να χρησιμοποιούν το περιτύλιγμα με φυσαλίδες».
Οι μικρές εταιρείες συσκευασίας υιοθέτησαν γρήγορα τη νέα τεχνολογία. Για αυτές, η μεμβράνη με φυσαλίδες είναι θεόσταλτη. Στο παρελθόν, ο καλύτερος τρόπος για να προστατεύσουν τα αντικείμενα κατά τη μεταφορά ήταν να τα τυλίξουν σε τσαλακωμένο χαρτί εφημερίδας. Είναι ακατάστατο επειδή το μελάνι από τις παλιές εφημερίδες συχνά αφαιρεί το προϊόν και τους ανθρώπους που το χρησιμοποιούν. Επιπλέον, δεν παρέχει και τόσο μεγάλη προστασία.
Καθώς η μεμβράνη με φυσαλίδες γινόταν όλο και πιο δημοφιλής, άρχισε να αναπτύσσεται και το Sealed Air. Το προϊόν διέφερε σε σχήμα, μέγεθος, αντοχή και πάχος, επεκτείνοντας το εύρος των εφαρμογών του: μεγάλες και μικρές φυσαλίδες, φαρδιά και κοντά φύλλα, μεγάλα και κοντά ρολά. Εν τω μεταξύ, όλο και περισσότεροι άνθρωποι ανακαλύπτουν τη χαρά του ανοίγματος αυτών των γεμάτων με αέρα τσεπών (ακόμα και ο Stevens παραδέχεται ότι είναι «ανακούφιση από το άγχος»).
Ωστόσο, η εταιρεία δεν έχει ακόμη αποκομίσει κέρδη. Ο TJ Dermot Dunphy έγινε Διευθύνων Σύμβουλος το 1971. Συνέβαλε στην αύξηση των ετήσιων πωλήσεων της εταιρείας από 5 εκατομμύρια δολάρια τον πρώτο χρόνο λειτουργίας του σε 3 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι την αποχώρησή του από την εταιρεία το 2000.
«Ο Μαρκ Τσαβάνς ήταν οραματιστής και ο Αλ Φίλντινγκ ήταν ένας πρώτης τάξεως μηχανικός», δήλωσε ο 86χρονος Ντάνφι, ο οποίος εξακολουθεί να εργάζεται καθημερινά στην ιδιωτική του εταιρεία επενδύσεων και διαχείρισης, Kildare Enterprises. «Αλλά κανένας από τους δύο δεν ήθελε να διευθύνει την εταιρεία. Ήθελαν απλώς να εργαστούν πάνω στην εφεύρεσή τους».
Επιχειρηματίας στην εκπαίδευση, ο Dunphy βοήθησε την Sealed Air να σταθεροποιήσει τις δραστηριότητές της και να διαφοροποιήσει τη βάση προϊόντων της. Επέκτεινε μάλιστα την επωνυμία στον κλάδο των πισίνων. Τα καλύμματα πισίνας με φυσαλίδες έχουν γίνει εξαιρετικά δημοφιλή τα τελευταία χρόνια. Το καπάκι έχει μεγάλες θήκες αέρα που βοηθούν στην παγίδευση των ακτίνων του ήλιου και στη διατήρηση της θερμότητας, έτσι ώστε το νερό της πισίνας να παραμένει ζεστό χωρίς να σκάει φυσαλίδες αέρα. Η εταιρεία τελικά πούλησε τη σειρά.
Η σύζυγος του Χάουαρντ Φίλντινγκ, Μπάρμπαρα Χάμπτον, ειδικός σε θέματα πληροφοριών για διπλώματα ευρεσιτεχνίας, έσπευσε να επισημάνει πώς τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας επιτρέπουν στον πεθερό της και τον σύντροφό του να κάνουν αυτό που κάνουν. Συνολικά, έλαβαν έξι διπλώματα ευρεσιτεχνίας για το περιτύλιγμα με φυσαλίδες, τα περισσότερα από τα οποία αφορούσαν τη διαδικασία ανάγλυφης εκτύπωσης και πλαστικοποίησης πλαστικού, καθώς και τον απαραίτητο εξοπλισμό. Μάλιστα, ο Μαρκ Τσαβάνες είχε λάβει προηγουμένως δύο διπλώματα ευρεσιτεχνίας για θερμοπλαστικές μεμβράνες, αλλά πιθανότατα δεν είχε κατά νου το σκάσιμο φυσαλίδων εκείνη την εποχή. «Τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας παρέχουν την ευκαιρία σε δημιουργικούς ανθρώπους να ανταμειφθούν για τις ιδέες τους», είπε ο Χάμπτον.
Σήμερα, η Sealed Air είναι μια εταιρεία του Fortune 500 με πωλήσεις 4,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων το 2017, 15.000 υπαλλήλους και εξυπηρέτηση πελατών σε 122 χώρες. Αρχικά με έδρα το Νιου Τζέρσεϊ, η εταιρεία μετέφερε την παγκόσμια έδρα της στη Βόρεια Καρολίνα το 2016. Η εταιρεία κατασκευάζει και πωλεί μια ποικιλία προϊόντων, συμπεριλαμβανομένου του Cryovac, ενός λεπτού πλαστικού που χρησιμοποιείται για τη συσκευασία τροφίμων και άλλων προϊόντων. Η Sealed Air προσφέρει ακόμη και συσκευασία με φυσαλίδες χωρίς αέρα για λιγότερο δαπανηρή αποστολή στους πελάτες.
«Είναι μια φουσκωτή έκδοση», είπε ο Στίβενς. «Αντί για μεγάλα ρολά αέρα, πουλάμε σφιχτά τυλιγμένα ρολά φιλμ με μηχανισμό που προσθέτει αέρα ανάλογα με τις ανάγκες. Είναι πολύ πιο αποτελεσματικό».
© 2024 Smithsonian Magazines Δήλωση Απορρήτου Πολιτική Cookie Όροι Χρήσης Δήλωση Διαφήμισης Το Απόρρητό σας Ρυθμίσεις Cookie
Ώρα δημοσίευσης: 05 Οκτωβρίου 2024